Hoop in verwarrende tijden

Met verwondering zat ik deze week een artikel te lezen in het Nederlands Dagblad over een Amerikaanse zakenman die bewijs zoekt voor het bestaan van leven na de dood. Deze zakenman, Robert Bigelow, wil zo graag weten of er leven na de dood is dat hij bijna een miljoen dollar aan prijzengeld beschikbaar stelt voor wetenschappers die in een artikel bewijs kunnen leveren voor leven na de dood.

Verder lezend begreep ik er iets meer van. Bigelow heeft kortgeleden zijn vrouw verloren. Hij is geen kerkganger, maar gelooft wel in ‘een goddelijke kracht.’ Zo zijn er ook in ons land heel veel mensen die geen christen zijn en helemaal niet bij een religie aangesloten, maar wel een idee hebben dat er ‘iets’ moet zijn. Maar wat? Waar moet je dan op hopen? Begrijpelijk dat die zakenman heel graag wil weten hoe het zit.
Als volgelingen van Jezus stellen wij natuurlijk ook wel eens zulke vragen. Ik neem aan dat de meesten van ons ook wel eens vragen of twijfels hebben en zich afvragen wat je nu moet hopen. Zeker in deze tijd. Wij leven in een tijd van crisis en verwarring, van isolement en verlies. Een tijd van ongenoegen, waarbij relschoppers door de straten lopen en we winkelruiten dicht moeten timmeren. Mensen hebben geen kortetermijnperspectief meer, niemand weet hoelang het gaat duren. Wat moet je hopen? Hopen op vaccins? Mensen hebben ook lang niet altijd meer een langetermijnperspectief en weten niet wat je moet hopen voor je leven, voor de wereld. Wat moet je hopen en wat moet je geloven?
Ook wat je moet geloven is onduidelijk in onze tijd. Dat geldt voor grote dingen als ‘leven na de dood’, maar ook voor dingen in dit leven. Er gaan zoveel meningen en waarheden rond over het virus, de maatregelen, de vaccins, over gestolen verkiezingen, noem maar op. Wie moet je geloven en wat moet je geloven?

Daar hebben wij allemaal mee te maken en ook wij hebben zeker niet alle antwoorden op alle vragen. Maar laten we ervoor waken dat we ons richtingsgevoel verliezen. Petrus schrijft in 1 Petrus 1, vanaf vers 13, dat we waakzaam moeten zijn. Let op waar je geloof aan hecht en waar je je hoop op baseert. Voor allerlei dingen mag dat in onze tijd onduidelijk zijn, maar als het gaat om je uiteindelijke hoop, het fundament van je hele leven?
“Vestig al uw hoop op de genade die u ontvangen zult wanneer Jezus Christus zich openbaart”, zeg Petrus. Het mag zo zijn dat we het soms ook allemaal niet meer weten in deze crisistijd, maar we weten wel in welke richting we het moeten zoeken. Wij zoeken het bij Jezus. Hij is onze Heer, Hij is de waarheid. Hij is onze hoop, voor vandaag en voor de toekomst.
Laten we vaak de kant van Jezus uitkijken en zo in deze wereld staan. Het is goed om dat tegen elkaar te zeggen, juist ook nu we elkaar minder kunnen zien in deze tijd. Misschien kun je er ook nog wel iets van delen met je niet-gelovige bekende. Jezus, hoop van de volken.

Jezus, hoop van de volken, Jezus, trooster in elk verdriet;
U bent de bron van hoop die God ons geeft.

Jezus, licht in het duister, Jezus, waarheid die overwint;
U bent de bron van licht die in ons leeft. (Opw. 618)

Ds. Arjan Markus